من صدایت میزنم

زنده گی به امواج دریا ماننده است

چیزی به ساحل می برد و
چیزی دیگر را می شوید.

چون به سرکشی افتد
انبوه ماسه ها را با خود می برد
اما تواند بود
که تخته پاره یی نیز با خود به ساحل آرد
تا کسی بام کلبه اش را
بدان بپوشاند.

مارگوت_بیکل
ترجمه: احمد_شاملو

برچسب‌ها: شاملو , ساحل , کلبه , دریا من صدایت میزنم...

بهارم باش نه پاییزی که همه با لحظه لح من صدایت میزنم...